CA 15-3 – marker raka piersi i jajników
Opis i deskrypcja badania
CA 15-3 to marker nowotworowy oznaczany w surowicy, wykorzystywany głównie w diagnostyce oraz monitorowaniu leczenia raka piersi, szczególnie w przypadku przerzutującego nowotworu. Wzrost stężenia CA 15-3 w surowicy często wskazuje na progresję choroby lub wznowę nowotworu po okresie remisji, zwłaszcza w II i III stadium zaawansowania klinicznego raka piersi. Marker ten jest również używany do oceny skuteczności terapii onkologicznej – seryjne pomiary jego poziomu pozwalają monitorować reakcję na leczenie oraz wykrywać zmiany w dynamice wzrostu guza.
Biochemicznie CA 15-3 jest heterogenną mucyną nabłonkową o masie cząsteczkowej 300-400 kDa, wytwarzaną w nabłonku gruczołu piersiowego oraz innych nabłonkach, co sprawia, że jego podwyższone stężenie może występować także w innych nowotworach złośliwych, takich jak rak jajnika, płuc, trzustki czy wątroby. Jednak wzrost CA 15-3 w tych przypadkach jest zazwyczaj niższy niż wzrost antygenu CEA (carcinoembryonic antigen).
Należy pamiętać, że CA 15-3 może być podwyższony również w niektórych stanach łagodnych, takich jak łagodne choroby piersi, marskość wątroby czy przewlekłe stany zapalne. Dlatego też jego zastosowanie w diagnostyce wczesnych stadiów raka piersi jest ograniczone – u około 20% pacjentek we wczesnym stadium choroby (I i II) może występować podwyższenie poziomu tego markera.